هدف از این تحقیق بررسی فضای مجازی و واقعیت مجازی با فرمت docx در قالب 23 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

فضای مجازی

مجاز

واقعیت

واقعیت مجازی

مجاز واقعی

فضای مجازی

فضای مجازی و افسون‌زدگی

مکان، فضا و زمان

مکان و فضا

زمان و فضا

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

منابع

با وجود این، لازم است برای مجاز، انواعی قائل شویم و یک نوع از آن را قرین واقعیت بدانیم. این مجاز نزدیک به واقعیت را این‌گونه تعریف می‌کنیم: هر آنچه در زمان حال به تجربه مستقیم جسمانی ما در‌آید و به امر واقعی یا عینی (چیزی در بیرون ذهن ما که امتداد مادی دارد) تعلق داشته باشد به «واقعیت» تعبیر می‌شود.

واقعیت، واقعه‌ای است که در زمان حال روی می‌دهد و در خارج از زمان حال صرفاً می‌تواند بازنمایی ‌شود. در واقع، وقتی بازنمایی می‌شود زمان حال سپری شده است و شیء دیگر حقیقتاً وجود ندارد (ممکن است وجود آن تا مدتی پس از تجربه ما امتداد یابد یا اینکه بلافاصله نابود شود. به هر حال وجود دائمی اشیاء هیچ تضمینی ندارد و هرلحظه ممکن است دیگر وجود نداشته باشند). عبارت مشهورِ آن حکیم یونانی که هیچ‌گاه به یک رودخانه دو بار قدم نمی‌گذاریم نشان می‌دهد که آنچه به تغییر دائمیِ واقعیت بیرونی اشاره دارد زمان است.

 یعنی کافی است تجربه شما از زمان حال به گذشته منتقل شود، در نتیجه شما از نظر هستی‌شناختی، وقتی زمان حال به گذشته می‌رود، دیگر با آن «هست» (موجود) روبه‌رو نیستید. چیزها فقط در زمان حال است که واقعاً وجود دارند. پس از آن صرفاً تصاویر یا آواهایی هستند که در گوشه‌ای از حافظه شما (یا حافظه‌های مصنوعی) به خاطر سپرده شده‌اند. از این رو تجربه زمان حال تنها تجربه واقعی ما از عالم است.

رسانه‌ها پیش از اختراع تلفن و تحقق فناوری‌های پخش همزمان (رادیویی یا تلویزیونی)، واقعه را با فاصله (زمانی و مکانی) و در قالب نمادهای انتزاعی‌تر به گیرنده‌ها منتقل می‌کردند. ارتباط همزمان، بخشی از تجربه واقعیت را از راه دور امکان‌پذیر کرد؛ یعنی مشاهده همزمان واقعه توسط کسانی که چشم یا گوششان کیلومترها از واقعه فاصله دارد اما امتداد فناورانه آن (مثلاً دوربین متصل به سیستم پخش مستقیم تلویزیونی) در محل واقعه به تماشا نشسته است.